آزمون خزش فلزات تا ۱۰۰۰ درجه(استارت)

خزش و مکانیزم های آن

تئوری خزش

خزش، تغییر شکل مومسان (Plasticity) وابسته به زمان مواد، در دماهایی بالاتر از نصف نقطه ذوب و در محدوده تنش هایی زیر حد الاستیک ماده، می باشد. در عمل خواص کششی اغلب فلزات در دمای اتاق، تقریبا مستقل از زمان می باشد اما در دمای بالا، وابستگی استحکام به سرعت بارگذاری و زمان، مشاهده می شود و ماده ای که تحت بارگذاری کششی در دمای بالا قرار دارد، دچار خزش می شود.

دمایی که در آن خزش اتفاق می افتد به جنس ماده وابسته است، به گونه ای که دمایی که برای یک ماده بالاست، ممکن است برای ماده دیگر بالا نباشد تا خزشی صورت گیرد. این دما در مجموع به نقطه ذوب ماده بستگی دارد. معمولا خزش در دماهای بالاتر از نصف نقطه ذوب رخ می دهد.

شکل ۱ منحنی خزش را تحت شرایط تنش ثابت نشان می دهد. سه ناحیه در این منحنی مشخص شده است:

ناحیه اول خزش اولیه (Primary): ناحیه ای است که با گذشت زمان نرخ کرنش خزشی کاهش می یابد.

ناحیه دوم خزش ثانویه یا خزش پایا (Steadystate): ناحیه ای که در آن نرخ خزش ثابت است و نتیجه تعادل بین فرایندهای کارسختی (Workhardening) و بازیابی (Recovery)، برقرار است.

ناحیه سوم خزشی (Tertiary creep): با تشکیل حفره ها، ترک و ناپایداری ریزساختاری، نرخ کرنش افزایش یافته و نهایتا به شکست نمونه منجر می گردد. برخی اوقات مرحله یک مستقیما به مرحله سه منجر شده و نوعی خمیدگی در آن مشاهده می شود